System prefabrykacji drewnianych konstrukcji dachowych

Prefabrykacja więźby dachowej z zastosowaniem płytek kolczastych w ciągu ostatnich 30-tu lat stała się dominującą metodą jaką wznosi się dachy w USA, Australii, Europie Zach. i Płn. Technologię zapoczątkował w USA, w 1952 roku A. Carrol Sandford opracowując nowego typu łącznik - jednostronną płytkę kolczastą. W 1961 zostały wydane pierwsze amerykańskie normy dotyczące jej stosowania. W początkach lat 60-tych system dociera do Europy. Pierwsze konstrukcje, z użyciem płytek importowanych z USA, powstają w Szwajcarii i Norwegii. Rośnie liczba producentów wiązarów i w 1976 powstają pierwsze europejskie zakłady płytek kolczastych - w Wielkiej Brytanii, Szwecji i Norwegii.

System od lat 70-tych zdobywa sobie coraz większą popularność w budownictwie np. w Szwecji w 1970 r. w tej technologii wykonano zaledwie 1% więźb, w 1980 - już 40% a obecnie 99%. W Europie Środkowej system najszybciej przyjął się w Czechach, gdzie jego udział w rynku wynosi obecnie 55%.

System prefabrykacji pozwala produkować cały szereg typów wiązarów. Najczęściej spotyka się kilkanaście podstawowych rodzajów lecz ich kształt jest praktycznie dowolny.

• Zalety systemu:
  
• Stosowanie prefabrykacji drewnianej konstrukcji dachowej obniża koszty budowy!
  
• Prosty system eliminuje konieczność podzlecania wykonywania dachów specjalistycznym firmom (można nabyć wiązary do samodzielnego montażu lub zrobi to ich producent).
  
• Duże oszczędności przynosi stosowanie dolnego pasa jako konstrukcji stropu (zarówno w konstrukcjach poddaszy użytkowych jak i nieużytkowych) przez co usuwa się kosztowny strop betonowy.
  
• Ta eliminacja stropu (typu Filigran czy Teriva) na etapie projektu "odciąża" konstrukcję i pozwala zaoszczędzić dodatkowo poprzez zastosowanie lżejszych ścian i fundamentów.
  
• Zmniejsza się zakres robót montażowych na obiekcie - znacznie przyspiesza się czas budowy.
  
• Istnieje możliwość budowy dachu w zimie a poprzez to wydłużenia sezonu budowlanego.
  
• Współpraca zakładu z projektantem na etapie projektowania może obniżyć koszty projektu gdyż konstruktor określa na rysunkach tylko geometrię obrysu wiązara i warunki obciążeniowe. Obliczenia statyczne, dokumentację techniczną i produkcyjną wykonuje już zakład wiązarów.
  
• Inwestor zna ostateczny koszt więźby już w fazie projektowania (przy wykonaniu tradycyjnym przez cieśli, mamy wówczas lepszy lub gorszy szacunek i w końcowym rozrachunku koszt staje się wypadkową wielu składników takich jak: koszt tarcicy, jej transport, odpady, robocizna cieśli, okucia ciesielskie, materiały impregnujące itp.).
  
• Ponieważ program komputerowy optymalizuje zużycie tarcicy, występują znaczne jej oszczędności w stosunku do klasycznych konstrukcji (20-40% mniej), co pozwala zakładowi prefabrykacji zaoferować niższą cenę.
  
• Możliwość dostarczenia konstrukcji dokładnie przed montażem, przy mniejszym ryzyku jej rozkradzenia niż ma to miejsce w przypadku tarcicy luzem.
  
• Możliwość tworzenia znacznych rozpiętości dźwigarów (do 30 m przy elementach prostych i do 40 m w elementach łukowych), przez co lite drewno zastępuje znacznie droższe materiały jak stal, żelazobeton czy drewno klejone.
  
• System prefabrykacji gwarantuje jakość konstrukcji dachowych
  
• Szybkie wznoszenie dachu z prefabrykatów redukuje zawilgocenie budynku,
  
• System wytwarzania w zakładzie produkcyjnym zapewnia wysoką precyzję wykonania,
  
• Prefabrykowane wiązary charakteryzują się zwiększoną nośnością w stosunku do wiązarów budowanych metodami tradycyjnymi (zbijanych lub skręcanych śrubami),
  
• Większe możliwości uzyskania równej płaszczyzny dachu ułatwia montaż pokrycia i pozwala na jego dokładne wykonanie (system jest rekomendowany przez Polskie Stowarzyszenie Dekarzy),
  
• Układanie wiązara przed sprasowaniem w specjalistycznych szablonach zapewnia dokładne i mocne połączenia oraz powtarzalność wymiarów.

Konstukcja jest oparta na bardzo precyzyjnych obliczeniach inżynieryjnych. Zakładają one znaczny margines bezpieczeństwa dla wytrzymałości tarcicy i płytek.

Proces technologiczny wymusza stosowanie wysokiej jakości tarcicy (jest stosowane wyłącznie drewno o właściwej wilgotności. Nie ma ryzyka często spotykanego pękania płyt kartonowo-gipsowych wywołanego wysychaniem mokrego drewna (skraca się ono średnio o 1% na każde 4% utraty wilgotności).

Program generuje dokumentację technologiczną, stąd też eliminuje się ryzyko błędu ludzkiego w przygotowaniu produkcji oraz zmniejsza ryzyko pomyłki pracowników produkcyjnych.

System prefabrykacji daje projektantom swobodę w projektowaniu.

Istnieje możliwość dowolnego zagospodarowania przestrzeni na poddaszu, gdyż wiązary nie potrzebują słupów podporowych,

Można swobodnie dopasowywać połacie dachowe do lica muru budynku, zwłaszcza przy nadbudowach już istniejących obiektów,

Wiązary w zasadzie nie potrzebują podpór pomiędzy zewnętrznymi ścianami co pozwala na całkowitą dowolność ustawiania ścian wewnętrznych. Fundamenty wewnętrzne nie są niezbędne. ściany działowe mogą być budowane w konstrukcji lekkiej i istnieje możliwość ich późniejszego przestawiania bez większych zmian konstrukcyjnych.

 

Dodaj komentarz:

Wasze komentarze: