|
|
Silosy na kiszonkę - ogólna charakterystyka obiektu
Współczesne technologie żywienia zwierząt przewidują szerokie zastosowanie kiszonek z pasz zielonych, okopowych i wysłodków buraczanych. Stosowane są zatem różne typy silosów, które najogólniej podzielić można na płaskie i wieżowe.
W małych gospodarstwach kiszonki magazynuje się w pryzmach pod folią lub silosach płaskich rowowych. W gospodarstwach dużych wznoszone są silosy płaskie przejazdowe, komorowe z korytarzem najazdowym lub nawet z pomostem załadowczym przesuwanym na szynach, co chroni składowaną paszę przed zanieczyszczeniem błotem, oblepiającym koła środków transportowych. Silosy płaskie w dużych fermach zajmują znaczne powierzchnie. Zakiszana masa zielona musi być ugnieciona i chroniona przed dostępem powietrza, aby następowała prawidłowa fermentacja złoża. Stąd konieczne jest nakrycie jej folią oraz odprowadzenie nadmiaru soków kiszonkowych do przyległych studzienek, aby uniknąć degradacji środowiska w otoczeniu silosów i zanieczyszczenia wód gruntowych. Silosy płaskie wykonuje się głównie z elementów prefabrykowanych drewnianych i żelbetowych i zabezpiecza przed agresywnym działaniem kwasów. Napełnianie silosów powinno być wykonane w możliwie krótkim czasie, stąd też potencjał transportowy gospodarstwa może ograniczaćwielkość pojedynczych silosów. Do rozładunku złoża kiszonki najczęściej stosowane są ładowacze chwytakowe (np. T-214 Cyklop, T-217 Kronus) lub ładowacz czołowy T-210 Tur zawieszony na ciągniku, przy czym konieczne jest uprzednie odspojenie kostek kiszonki piłami. Znacznie efektywniejsze pod względem wydajności, lecz droższe w eksploatacji są ładowacze, które równocześnie rozdrabniają i spulchniają kiszonkę w trakcie odspajania, co ułatwia potem jej mechaniczne rozkładanie do żłobów, a ponadto złoże jest wybierane równo i mała jest powierzchnia kontaktu kiszonki z powietrzem.
Szczególną odmianą silosów płaskich są tunele z tworzyw sztucznych, napełniane masą zielonki przy użyciu prasy napędzanej od wałka ciągnika. Zielonka wtłaczana jest do tunelu opartego na ramie z siatki zakotwionej w gruncie. Silos taki może być formowany w dowolnym miejscu i ma zwykle długość 10-25 m, a szerokość przy ziemi około 260 cm.
Silosy wieżowe dzięki pełnej mechanizacji załadunku i wyładunku oraz niskim stratom składników pokarmowych w trakcie składowania są bardzo rozpowszechnione w krajach wysokorozwiniętych. Występują dwa zasadnicze typy silosów: gazoszczelne oraz otwarte. Są to zbiorniki w kształcie walca pionowego o stosunku średnicy do wysokości 1:3, zbudowane z drewna, żelbetu, blachy stalowej, aluminiowej lub tworzyw sztucznych. Ściany muszą być odporne na działanie korozyjne kiszonki oraz wysoką temperaturę. Napełnianie silosów odbywa się mechanicznie przy użyciu dmuchawy lub podnośnika zgrzebłowego, a wybieranie za pomocą skrawaczy dolnych lub górnych.
W dużych gospodarstwach najczęściej stosowane są silosy o dużych średnicach z wybieraniem górnym, gdyż dolne wybieracze stosowane w silosach Harvestor często ulegają awariom trudnym do usunięcia. Do szczelnego zamknięcia silosu od góry najczęściej używa się folii przyciśniętej na obwodzie workami z piaskiem. Ze względu na dwukrotnie wyższe nakłady na budowę silosów wieżowych niż płaskich oraz skomplikowane urządzenie mechanizacyjne silosy wieżowe w Polsce nie zyskały uznania.
Silosy służące składowaniu kiszonek z liści buraczanych, krajanki z buraków cukrowych bądź wysłodków buraczanych są płaskie typu rowowego nieprzejazdowe.
Dodaj komentarz:
Wasze komentarze:
Aktualnie brak komentarzy
