Rodzaje szklarni i cieplarni

Podział współcześnie wznoszonych szklarni, pod względem nominalnej szerokości nawy budynku, zależy głównie od wymiarów profilowych elementów konstrukcyjnych i od znormalizowanych wymiarów pokrycia (szyb), które są wprawiane bez przycinania.

Z wymiarów tych podstawowych elementów budowlanych i kąta pochylenia dachu wynikają moduły wymiarowe szerokości połaci dachu, które są wielokrotnością długości zastosowanych płyt szkła (rys. 1), a co za tym idzie szerokości nominalnej szklarni.

• Na przykład z modułu wymiarowego, wynikającego z długości szyby 174 cm uzyskuje się następujące szerokości nominalne szklarni:
• 6 m (2 długości szyby na każdą połać dachu),
• 9 m (3 długości szyby na każdą połać dachu),
• 12 m (4 długości szyby na każdą połać dachu),
• 15 m (5 długości szyby na każdą połać dachu).

W wykonawstwie współczesnych obiektów szklarniowych uzasadniona jest wyłącznie przemysłowa prefabrykacja zunifikowanych elementów, co umożliwia stosowanie właściwych technologii produkcyjnych, oszczędne zużycie materiałów i obniżenie kosztów jednostkowych powierzchni szklarni. Takie podejście ma miejsce w budowie wąskonawowych szklarni blokowych, odznaczających się swoistymi zaletami (np. brak łączników, korytarzy komunikacyjnych); ale także z określonymi wadami (np. mały rozstaw elementów konstruk-cyjnych utrudnia zmechanizowanie wielu podstawowych prac agrotechnicznych, a podczas obfitych opadów śniegu występuje niebezpieczeństwo wgniatania szyb, hamowanie przenikania światła, utrudnione wietrzenie itp. (rys. 2).

Drugi kierunek to budowa szklarni pojedynczych, znacznej szerokości (do 20 m) i długości około 100 m.

Nakłady inwestycyjne na jednostkę powierzchni szklarni pojedynczych są wprawdzie wyższe, jednak efekty produkcyjne z nich uzyskiwane są większe, na skutek lepszych warunków świetlnych i efektywnej wentylacji.

Podstawowe elementy konstrukcji, jak wiązary i płatwie, wykonane są z elementów stalowych ocynkowanych, natomiast szczebliny i wietrzniki, z aluminiowych specjalnie profilowanych, w których szkło osadzone jest na trwałych uszczelkach, z tworzyw sztucznych.

W krajach zachodnich (Holandia, Niemcy) oprócz konstrukcji znormalizowanych - kratownicowych stosuje się konstrukcje ramownicowe o różnej szerokości (7, 9, 11, 15 m); ma to miejsce w budownictwie jedno- i dwunawowym. Pokrycie dachowe może w nich być wykonane nie ze szkła, lecz z płyt z tworzywa sztucznego. Takie rozwiązania konstrukcyjne umożliwiają m.in. lepsze wykorzystanie strefy pod dachem, czyli efektywniejsze wykorzystanie całego obiektu.

 

Dodaj komentarz:

Wasze komentarze: