Przechowalnia zwykła

W Polsce jest ich najwięcej. Mogą być zagłębione, półzagłębione i napowierzchniowe. Przechowalni z dwóch pierwszych grup już się praktycznie nie buduje. Łatwo w nich utrzymać niską temperaturę, ale niezwykle trudno zmechanizować transport owoców.

Budowanie obiektów półzagłębionych może mieć sens wtedy, gdy ułatwia to rzeźba terenu. Można taki obiekt wykonać wykorzystując zbocze wzgórza. Wtedy transport będzie się odbywał tak, jak w obiekcie napowierzchniowym.

Przechowalnia napowierzchniowa w nowocześniejszej wersji jest obiektem wolno stojącym, z podłogą wyniesioną 10-15 cm nad poziom gruntu, by uniknąć zalewania przez wody opadowe. Należy zapewnić wymuszoną wymianę powietrza, wykonując otwory wlotowe w ścianach tuż nad podłogą oraz wylotowe w stropie. Trzeba też zainstalować wentylatory elektryczne, zapewniające wymianę powietrza w pustej komorze 30 razy na godzinę.

W zwykłej przechowalni możemy kontrolować jedynie temperaturę i to w ograniczonym zakresie. Jesienią i wiosną jest ona z reguły zbyt wysoka. Skoro nie można kontrolować w pełni temperatury, nie można też kontrolować wilgotności względnej powietrza. W takich obiektach tylko jabłka odmiany Idared można przechowywać do lutego-marca. Jabłka innych odmian - tylko do pierwszych dni stycznia.

Przechowalnia zwykła nie spełnia zatem zupełnie wymagań stawianych nowoczesnemu obiektowi przechowalniczemu. Budowanie takich obiektów ma obecnie uzasadnienie jedynie wtedy, gdy przechowalnia może być później przerobiona na chłodnię - najlepiej ULO.

• Aby takie przystosowanie było możliwe, musi ona spełniać następujące warunki:
• podłoga ze zbrojonego betonu, aby mogły w przyszłości poruszać się po niej wózki akumulatorowe;
• wymiary komory przystosowane do wymiarów skrzyniopalet, z takim wyliczeniem, aby odległość między powierzchnią najwyższej skrzyniopalety w słupku, a stropem wynosiła nie mniej niż 50 cm, odległości między słupkami w osi wentylatora chłodnicy - 10 cm, a od ściany 15 cm, 25 cm zaś od ściany przeciwległej do chłodnicy;
• izolacja termiczna ścian (np. styropian o grubości 15-5-17 cm), wpuszczona na głębokość 0,7 m poniżej powierzchni gruntu i zabezpieczona przed wilgocią; ten fragment izolacji przyszłej chłodni wykonujemy już, budując przechowalnię, aby uniknąć niezwykle pracochłonnego kucia;
• strop lany z betonu, z konstrukcją nośną z tregrów.