Podstawowe wymagania zoohigieniczne budynków dla owiec

• Przy budowie nowych budynków ważny jest wybór działki budowlanej:
• korzystne jest posadowienie budynku na terenie lekko wzniesionym (niskie lustro wód gruntowych i spływ wód deszczowych), a więc - suchym, przepuszczalnym i ewentualnie łatwym do zmeliorowania;
• wielkość działki musi zapewnić możliwość budowy kompletu budynków, okólników wypędowych i spacerowych oraz gwarantować możliwość rozbudowy fermy;
• wskazane jest położenie obok naturalnych pastwisk lub nadających się do upraw intensywnych, przemiennych użytków zielonych,
• ważne jest, aby była możliwość odrębnych przepędów na użytki zielone, nie drogami publicznymi;
• pastwiska nie powinny być na terenach podmokłych, podzielonych rowami melioracyjnymi.

Podobne zasady są przy rozbudowie istniejącej zabudowy. Każdy budynek dla owiec na nizinach powinien być długością skierowany z północy na południe, z możliwością odchyleń do 30°, zależnie od ukształtowania terenu. W górach i na pogórzu decydującymi czynnikami są spadek terenu i najczęstszy kierunek wiatrów.

W gospodarstwach specjalistycznych dużych budowane były także w Polsce odrębne budynki dla różnych grup owiec: matek z jagniętami, domki dla tryków, wychowalnie młodzieży, a także tuczarnie. Wymagania mikroklimatyczne w tych pomieszczeniach zestawiono w poniższej tabeli.

Istotne warunki w budynku to: temperatura, wilgotność, oświetlenie i świeże powietrze regulowane dobrą wentylacją budynku.