Marchew jadalna – charakterystyka, informacje na temat uprawy

kliknij aby powiększyć

Marchew jadalna to bezsprzecznie jedno z najpopularniejszych i najzdrowszych warzyw. Jeżeli chcemy cieszyć się warzywem najwyższej jakości, powinniśmy pomyśleć o jego samodzielnej uprawie. Co musimy wiedzieć zanim zdecydujemy się uprawiać marchew jadalną w swoim ogrodzie?

Marchew jadalna – charakterystyka

Marchew jadalna jest popularnym warzywem zaliczanym do rodziny selerowatych. Jest ona dwuletnią rośliną uprawną. Roślina posiada równowąskie, pierzastosieczne liście, rozgałęzioną, wzniesioną i pustą wewnątrz łodygę, a także małe, drobne, białe kwiaty. Marchew uprawiana jest dla korzenia spichrzowego. Posiada on rozbudowany miękisz spichrzowy, którego celem jest magazynowanie składników pokarmowych. Owoc marchwi to rozłupnia rozpadająca się na dwie jednonasienne rozłupki. Korzeń marchwi jest doskonałym źródłem karotenoidów, witamin z grupy B, witaminy E, C, A.  Zawiera też minerały takie jak miedź, fosfor, wapń i żelazo. Marchew jadalna to roślina owadopylna i miododajna. Okres jej kwitnienia trwa od czerwca do jesieni.

Co warto wiedzieć o uprawie marchwi jadalnej?

Marchew jadalna to warzywo, które niewątpliwie warto jest mieć w swoim ogrodzie. Nasiona marchwi wysiewa się wprost do gruntu. Bardzo ważne jest, żeby zapewnić marchwi odpowiednią glebę. Podłoże powinno być przede wszystkim lekkie, piaszczysto-gliniaste, próchnicze i wilgotne (ale nie nadmiernie mokre). Istotne jest, żeby gleba charakteryzowała się niską zawartością azotu. Odpowiednie pH waha się od 6 do 6,8.

Dużą zaletą marchwi jadalnej są jej niskie wymagania cieplne. Znosi ona niskie (5 stopni Celsjusza), a także wysokie (35 stopni Celsjusza) temperatury. Pamiętajmy jednak, że jeśli podczas uprawy marchwi niska temperatura utrzymuje się przez dłuższy czas, korzenie będą cienkie i wydłużone. Z kolei przy bardzo wysokich temperaturach – grube i krótkie (nie ma to jednak żadnego wpływu na zawartość w nich substancji odżywczych).

Dla marchwi jadalnej dobrze jest zarezerwować stanowisko słoneczne – stały dostęp do słońca jest gwarancją doskonałego smaku warzywa.

Jeżeli zamierzamy wapnować glebę, koniecznie pamiętajmy, żeby nie sadzić marchwi tego samego roku. Warzywo to nie toleruje podłoża, które jest świeżo wapnowane. Dodatkowo należy mieć świadomość, że uprawa marchwi jest możliwa dopiero w drugim roku po zastosowaniu oborniku (jeżeli posadzimy marchew w podłożu świeżo zasilonym obornikiem, korzenie warzywa będą się rozwidlać).

Glebę, w której sadzimy marchew jadalną dobrze jest zasilić potasem. Nie zaszkodzi jej także kompost.

Osoby sadzące marchew w przydomowych ogrodach muszą pamiętać o jej regularnym podlewaniu. Warzywo to bardzo źle reaguje na suszę. Niedostatek wody powoduje w jego przypadku radykalny spadek plonów.

Kolejną zasadą, o której trzeba pamiętać uprawiając marchew jest stosowanie płodozmianu. Marchew na jednym stanowisku może rosnąć maksymalnie raz na trzy lata. Rok przed marchwią dobrze jest wysiać rośliny, które mają duże zapotrzebowanie na azot.

Unikajmy uprawiania marchwi na stanowiskach, gdzie w ubiegłych latach rosły takie warzywa jak pietruszka, seler lub burak ćwikłowy. Można natomiast uprawiać ją po kalafiorach, kapuście głowiastej czerwonej i białej, ogórkach, rzodkwi, dyni, kukurydzy cukrowej, kapuście włoskiej.

Marchwi nie powinno się uprawiać w pobliżu pomidorów. Dobrymi sąsiadami będą dla niej z kolei koper ogrodowy i cebula (obecność cebuli odstrasza połyśnicę marchwiankę – szkodnika, który często atakuje marchew).